Πως θα έπρεπε να είναι κανονικά οι παροιμίες

Τελικά είναι φοβερό τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος αν βαριέται. Καταλήξαμε αισίως στο σημείο στο οποίο αλλάζουμε τις παροιμίες και τις φέρνουμε στα μέτρα μας. Αν έχετε κάτι καλό να προσθέσετε be my guest...

Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο παλικάρι.

Στου κουφού την πόρτα πάρε την πόρτα και φύγε.

Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινάνε.

Μην φυτρώνεις εκεί που δεν τα παίρνουν.

Όποιος φυλάει τα ρούχα του είναι φετιχιστής.

Στο σπίτι του κρεμασμένου πώς απλώνουνε μπουγάδα;

Έλα παππού μου να σου δείξω το ίντερνετ.

Ή στραβός είναι ο γιαλός ή ίσιος.

Μάτια που δε βλέπονται χρειάζονται επειγόντως λίφτινγκ.

Όποιος έχει τη μύγα, την ανταλλάσσω με κουνούπι. 

Όπου ακούς πολλά κεράσια, έχει κερασιές.

Όποιος βαριέται να ζυμώσει παίρνει έτοιμο ψωμί.

Κάποιο λάκκο έχει ο δρόμος.

Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα καλά του.

Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, έχει κοτέτσι.

Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς... αρχίδια!

Όταν ακούς πολλά κεράσια πάρε φορτηγό και κανα φίλο σου να βοηθήσει.

Η πουτάνα ήθελε να κρυφτεί μα το ηθών δεν την αφήνει.

Ο τρελός είδε το μεθυσμένο και πήγαν παρέα για μπύρες.

 Άλλα ντ’ άλλα, της Παρασκευής το γάλα το έχουνε απ’ τη Δευτέρα στα ράφια.

 Η σιωπή είναι χρυσός αλλά οι μουγκοί δεν είναι πλούσιοι.